Pionowość komina

W lipcu i sierpniu 2020r. przeprowadziliśmy prace pomiarowe mające na celu szczegółowe badanie geometrii komina o wysokości ok. 100m zlokalizowanego w Kamiennej Górze.

Pomiary wykonaliśmy dwukrotnie w odstępie około 3 tygodni. Przy pierwotnym pomiarze posłużyliśmy się skanerem laserowym, a przy pomiarze kontrolnym bezlustrowym tachimetrem. Wykorzystanie niezależnych metod pomiaru pozwoliło zestawić ze sobą uzyskane wyniki i tym samym w pewny sposób określić dokładność przeprowadzonych analiz.

Chmura punktów, pozyskana w wyniku skanowania laserowego miała kilkucentymetrową gęstość (odległość między sąsiednimi punktami chmury) nawet w wysokich partiach komina. Na wybranych poziomach pomiarowych wykonano na jej podstawie precyzyjne poziome przekroje konstrukcji, których środki ciężkości uznano za położenie osi komina.

Pomiary tachimetryczne wykonano z 3 stanowisk, zlokalizowanych około 100m od podstawy komina. Na każdym z poziomów pomiarowych pomierzono kilkanaście punktów, w które w trakcie późniejszego opracowania wyników wpasowywano okręgi, uznając ich środki za oś komina.

Otrzymane wyniki były ze sobą zadziwiająco spójne – różnice pomierzonych na poszczególnych poziomach odchyleń od (wynoszącego wypadkowo kilkadziesiąt centymetrów) wynosiły maksymalnie 15mm.

Dodatkowo, podczas obydwu pomiarów wykonano niwelację geometryczną 4 reperów zamontowanych w podstawie komina. Co ciekawe, kierunek i warość różnicy pomierzonych odchyleń od pionu (15mm) była spójna z wynikami niwelacji, w przypadku której różnice rzędnych reperów wynosiły ułamkowe części milimetrów. Może to świadczyć o tym, że komin rzeczywiście uległ w tym krótkim odstępie czasu delikatnemu przechyleniu, np. na skutek silnego wiatru, zmiany poziomu wód gruntowych lub innych trudnych do określenia przyczyn.

Skaning laserowy daje o wiele szersze możliwości prowadzenia dodatkowych analiz, względem klasycznych metod pomiarowych. Oprócz standardowych wykresów odchyleń osi komina, obliczyliśmy odległość każdego punktu chmury punktów od stożka aproksymującego idealny kształt komina. Na barwnych ilustracjach tych odkształceń, wyraźnie widać gdzie występują największe deformacje – informacja ta może zostać wykorzystana m.in. przy dalszych pracach inspekcyjnych.

Liczymy, że kiedyś będziemy mieli możliwość pomierzyć ten komin ponownie, co pozwoliłoby na porównanie ze sobą dwóch chmur punktów i wyciąganie jeszcze ciekawszych wniosków.